«Ο Βασιλιάς και το ψάρι» (Καισαρεία)
Κάποτε στο Βυζάντιο ένας Βασιλιάς ήθελε να φάει ψάρι. Ο υπηρέτης του έψαξε όλα τα ψαράδικα αλλά δεν βρήκε τίποτα. Τότε ο Βασιλιάς είπε ότι όποιος του βρει να φάει ψάρι θα πάρει χρυσάφι όσο το βάρος του ψαριού...
Πρόκειται για ένα παραμύθι που κατέγραψε ο Βασίλειος Γ. Φαρασόπουλος από τον Παραμυθά Νικόλαο Αγιαννίδη που γεννήθηκε το 1916 στην Καισαρεία της Μικράς Ασίας. Στην εισαγωγή του βιβλίου του «Παραμύθια από τις Αλησμόνητες Πατρίδες» ο Βασίλειος Φαρασόπουλος επισημαίνει για τα Μικρασιάτικα παραμύθια: «Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τα Μικρασιάτικα παραμύθια, μπορούμε να προσδιορίσουμε μερικά γνωρίσματα πάνω στα οποία οικοδομείται με συνέχεια και συνέπεια η παραμυθιακή πλοκή και ολοκλήρωση. Η πορεία προς την δόμηση της παραμυθίας περνάει από σταυροδρόμια όπου φανερώνονται οι πανανθρώπινες αξίες και τα «πλάσματα τον Θεού». Οι άνθρωποι είτε είναι ήρωες είτε ακροατές του αφηγητή χαίρονται με το καλό και λυπούνται με το κακό. Η μητέρα φύση είναι η γλυκιά τροφός για όλους τους ανθρώπους και δεν κάνει διαχωρισμούς σε θρησκεία, φυλή, εθνότητα, γλώσσα, ιστορική συνείδηση και πολιτισμική ιδιαιτερότητα. Σε αρμονία με όλα αυτά ο λογισμός και η καρδιά των παραμυθάδων της Μικρασίας δεν αφήνεται να παρασυρθεί μακράν των «δούλων τον Κυρίου», οι οποίοι είτε αφέντες είτε ραγιάδες πρέπει να συμβιώσουν κάτω από τον ίδιο ουρανό, όπου κυρίαρχος είναι ο ένας Θεός και όπου πατάνε στην ίδια γη, αναπνέουν τον ίδιο αέρα και μοιράζονται το ίδιο λιγοστό νερό»
Αφήγηση: Γιώργος Ευγενικός
Έρευνα - Καταγραφή - Επιμέλεια κειμένου: Βασίλειος Γ. Φαρασόπουλος
Σειρά: Παραμύθια από την Ελληνική Παράδοση
Παραγωγή: Παραμυθόφωνο
Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Φαρασόπουλο για την ευγενική παραχώρηση της άδειας να συμπεριλάβουμε στο «Παραμυθόφωνο» ιστορίες από την πολύχρονή του έρευνα και καταγραφή ιστοριών από την Μικρά Ασία.
Πρόκειται για ένα παραμύθι που κατέγραψε ο Βασίλειος Γ. Φαρασόπουλος από τον Παραμυθά Νικόλαο Αγιαννίδη που γεννήθηκε το 1916 στην Καισαρεία της Μικράς Ασίας. Στην εισαγωγή του βιβλίου του «Παραμύθια από τις Αλησμόνητες Πατρίδες» ο Βασίλειος Φαρασόπουλος επισημαίνει για τα Μικρασιάτικα παραμύθια: «Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τα Μικρασιάτικα παραμύθια, μπορούμε να προσδιορίσουμε μερικά γνωρίσματα πάνω στα οποία οικοδομείται με συνέχεια και συνέπεια η παραμυθιακή πλοκή και ολοκλήρωση. Η πορεία προς την δόμηση της παραμυθίας περνάει από σταυροδρόμια όπου φανερώνονται οι πανανθρώπινες αξίες και τα «πλάσματα τον Θεού». Οι άνθρωποι είτε είναι ήρωες είτε ακροατές του αφηγητή χαίρονται με το καλό και λυπούνται με το κακό. Η μητέρα φύση είναι η γλυκιά τροφός για όλους τους ανθρώπους και δεν κάνει διαχωρισμούς σε θρησκεία, φυλή, εθνότητα, γλώσσα, ιστορική συνείδηση και πολιτισμική ιδιαιτερότητα. Σε αρμονία με όλα αυτά ο λογισμός και η καρδιά των παραμυθάδων της Μικρασίας δεν αφήνεται να παρασυρθεί μακράν των «δούλων τον Κυρίου», οι οποίοι είτε αφέντες είτε ραγιάδες πρέπει να συμβιώσουν κάτω από τον ίδιο ουρανό, όπου κυρίαρχος είναι ο ένας Θεός και όπου πατάνε στην ίδια γη, αναπνέουν τον ίδιο αέρα και μοιράζονται το ίδιο λιγοστό νερό»
Αφήγηση: Γιώργος Ευγενικός
Έρευνα - Καταγραφή - Επιμέλεια κειμένου: Βασίλειος Γ. Φαρασόπουλος
Σειρά: Παραμύθια από την Ελληνική Παράδοση
Παραγωγή: Παραμυθόφωνο
Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Φαρασόπουλο για την ευγενική παραχώρηση της άδειας να συμπεριλάβουμε στο «Παραμυθόφωνο» ιστορίες από την πολύχρονή του έρευνα και καταγραφή ιστοριών από την Μικρά Ασία.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
