
Παντού και πάντοτε οι ιστορίες μοιράζονται τον αέρα μας και φωτίζουν τον δρόμο μας.Υπάρχουν για να διαδίδονται και όσο οι άνθρωποι υπάρχουν θα υπάρχουν και οι ιστορίες τους. Μύθοι, παραμύθια, θρύλοι, παραδόσεις του λαού μας και διαφορετικών λαών από κάθε γωνιά της γης, συναντώνται στο Παραμυθόφωνο και περιμένουν να ακουστούν, να μοιραστούν, να διαδοθούν.
«Νιάτα χωρίς γηρατειά» ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΗΛΙΚΙΩΜΈΝΩΝ
Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων η 1η Οκτωβρίου και το Παραμυθόφωνο τιμά τους γέροντες και τις γερόντισσες με την ιστορία «Νιάτα χωρίς γηρατειά». Μια μαγική ιστορία γεμάτη σοφία, συγκίνηση και πλούσια μηνύματα για τα πολύτιμα γηρατειά και την ανεκτίμητη αξία τους.
«Η γιαγιά του οξαποδώ»
Παραμύθι από την προφορική παράδοση της Γερμανίας.
«Τι κάνεις εδώ παιδί μου; Ξέρεις που βρίσκεσαι; Κανένας δεν θέλει να ρέει εδώ από μόνος του» είπε με έκπληξη οι γιαγιά. «Ξέρω πολύ καλά που βρίσκομαι. Στο παλάτι του οξαποδώ. Με τη θέληση μου ήρθα» αποκρίθηκε εκείνος. «Του όξω από κει θέλεις να πεις».
«Όχι, του οξαποδώ. Του μακριά από μας».
«Άρα του όξω από κει. Δημάδη του μακριά από εσάς. Αφού το όξω από κει είναι εδώ. Και εσύ τώρα είσαι εδώ».
«Ναι, αλλά εκεί τον λέμε οξαποδώ. Οπότε και εγώ τώρα εδώ, οξαποδώ θα τον πω».
Οι συντελεστές
«Τα μαγικά φταρνίσματα»
Ένα παραμύθι από την ελληνική λαϊκή παράδοση για τη συμφορά που βρήκε τα ζώα, όταν ο πραματευτής... φταρνίστηκε! Γείτσες!
Αφήγηση, Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιώργος Ευγενικός
Μουσική σύνθεση: Μάρα Καίσαρη
«Το βουνό με τους γέροντες»
Παραμύθι από την προφορική παράδοση της Ιαπωνίας
Κάποτε ένας αυτοκράτορας είχε δώσει μια αλλόκοτη και σκληρή διαταγή. Έλεγε πως οι γέροντες και οι γερόντισσες πρέπει να αφήνουν τον τόπο στους νέους και να πηγαίνουν στο βουνό. Να περνούν εκεί τη ζωή που τους απομένει, απομακρυσμένοι και μόνοι, περιμένοντας τον θάνατο.
«Γεώργιος Παπανικολάου» : Επιστήμονες που «Εύρηκαν» για την Ανθρωπότητα
Το έβδομο επεισόδιο της σειράς «Επιστήμονες που Εύρηκαν για την Ανθρωπότητα» είναι αφιερωμένο στον Γεώργιο Παπανικολάου, τον σπουδαίο επιστήμονα και ερευνητή που ευεργέτησε τις γυναίκες με την ιατρική του ανακάλυψη για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου «Τεστ Παπ».
«Το βασιλόπουλο και η ξωτικιά»
«Το βιβλίο με τα έθιμα του Πάσχα»
Αφήγηση: Γιώργος Ευγενικός
Έρευνα, συγγραφή: Πηνελόπη Βασιλειάδου
Πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις: Μάρα Καίσαρη
«Η κουρούνα και το βασιλόπουλο»
Ελληνικό παραμύθι από την προφορική παράδοση της Σκιάθου.
«Θέλω να στείλεις τους φρουρούς και να μου φέρουν την κουρούνα μιας γερόντισσας, για να την πάρω γυναίκα μου. Θέλω να την παντρευτώ». Σκοτοδίνη του ήρθε του βασιλιά. «Πάει το παιδί μου, μουρλάθηκε. Τι να την κάνεις, γιε μου, την κουρούνα; Είσαι με τα καλά σου; Παντρεύονται οι άνθρωποι πουλιά;» «Είμαι μια χαρά. Αυτή θέλω να παντρευτώ και καμία άλλη».
«Το μάθημα του γαϊδάρου»
Όταν με τη βοήθεια ενός γαϊδαράκου δίνεις μάθημα ζωής σε ένα παιδί, πώς μπορείς να αποχωριστείς το ζωντανό και τι τιμή μπορείς να του δώσεις; Η αξία του δε μετριέται.
ΥΠΑΤΙΑ: Επιστήμονες που «ΕΥΡΗΚΑΝ» για την ανθρωπότητα
Η Υπατία ήταν μια σπουδαία γυναίκα, με ισχυρή και έντονη προσωπικότητα, με ηθικές αρχές και υψηλό επίπεδο μόρφωσης. Και αυτό σε μια εποχή που ήταν πιο συνηθισμένο να μορφώνονται τα αγόρια παρά τα κορίτσια. Ήταν αγαπητή και αξιοσέβαστη στον κόσμο, είχε πιστούς και αφοσιωμένους μαθητές. Συμβούλευε, μάλιστα, και καθοδηγούσε ισχυρά πρόσωπα για θέματα διακυβέρνησης και δημοσίων υποθέσεων. Σε μια εποχή που η Αλεξάνδρεια φλεγόταν από πολιτικές και θρησκευτικές αντιπαραθέσεις, η Υπατία κατηγορήθηκε άδικα και θανατώθηκε με φρικτό τρόπο, για το έντονο ενδιαφέρον που έδειχνε στα μαθηματικά. Για το ελεύθερο πνεύμα της και τη φιλοσοφική της σκέψη.
«Μη γελάς για να μη γελαστείς»
Κάποτε στην Αρμενία ήταν ένας βασιλιάς που ότι έβλεπε και του φαινόταν παράξενο το κορόιδευε. Γυρνά όμως ο τροχός της ζωής και όποιος γελά με τους άλλους, έρχεται κάποτε η ώρα που και οι άλλοι γελούν σε βάρος του.
«Φιλήμων και Βαυκίς»
«Η αρκούδα και οι κόρες του γέροντα»
«Η σοφή γερόντισσα»
Κάποτε στην Αλγερία είχαν έρθει μεγάλες συμφορές. Εχθροί πολιορκούσαν πόλεις και χωριά, και δεν υπήρχε ούτε φαγητό ούτε νερό. Η δυστυχία κυρίευε τον τόπο, και όσο περνούσε ο καιρός, οι λιγοστές ελπίδες που είχαν απομείνει έσβηναν κι αυτές. Ώσπου μια γερόντισσα σκέφτηκε κάτι που άλλαξε τα πάντα.
«Η γερόντισσα που ζούσε σ' ένα μπουκάλι ξυδιού»
Μια γερόντισσα που ζούσε μέσα σε ένα μπουκάλι ξυδιού παραπονιόταν για την άδικη τύχη της. Την άκουσε μια νεράιδα και ράγισε η καρδιά της. Τότε συνέβη κάτι απίστευτο που άλλαξε την ζωή της γερόντισσας.
«Η Χηναρού»
«Ένα τρομερό αγριογούρουνο»
Παραμύθι από την προφορική παράδοση της Κίνας.
«Δώσε μου και εμένα ένα ζαχαροκάλαμο» είπε το αγριογούρουνο στη γερόντισσα με φωνή ανθρωπινή. «Όχι, δε σου δίνω. Έκανα τόσο κόπο για να τα μαζέψω. Πνεύμα είσαι, μπορείς να μεταμορφωθείς σε ό,τι επιθυμείς. Γίνε κοφτερό δρεπάνι και κόψε όσα ζαχαροκάλαμα θέλεις» είπε η γερόντισσα. «Πολύ καλά λοιπόν! Αφού δε μου δίνεις ούτε ένα ζαχαροκάλαμο, τότε…»
«Η κούκλα που έπιασε τον κλέφτη»
«Η κούκλα που έπιασε τον κλέφτη»
Παραμύθι από την προφορική παράδοση της Β. Αμερικής.
Μία κούκλα που δεν είναι σαν όλες τις άλλες που ξέρετε, έχει μαγικές δυνάμεις. Μπορεί να τσακώσει και τον πιο πανούργο κλέφτη του κόσμου στο άψε σβήσε.
«Οι καλικάντζαροι στο λουτρό»
Παραμύθι από την προφορική παράδοση της Εσθονίας.
«Σκράτ o καλικάντζαρος»
Οι Συντελεστές
Αφήγηση, καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιώργος Ευγενικός
Μουσική, σύνθεση, ενορχήστρωση, στίχοι τραγουδιού, τραγούδι: Αλέξανδρος Μακρής
Τριάντα ιστορίες από την παγκόσμια προφορική παράδοση με γέροντες και γερόντισσες από μακρινά βασίλεια και από κάθε άκρη της γης που δείχνουν τον δρόμο της ευτυχίας στους ήρωες και τους καθοδηγούν με πολύτιμες κουβέντες. Τους χαρίζουν μαγικά μέσα για να προστατευτούν, τους βοηθούν να αντέξουν στις περιπέτειες και να περάσουν βήμα-βήμα τις δύσκολες δοκιμασίες. Άλλοτε με ένα πέπλο μυστηρίου και άλλοτε με κωμική διάθεση, τα λόγια και οι πράξεις των ηλικιωμένων έχουν πάντα σημασία και αξία ανεκτίμητη. Οι συμβουλές τους κρύβουν λαϊκή σοφία που τους χάρισε η ζωή στο πέρασμα των χρόνων. Τα καμώματά τους ξεγελούν και τα πιο πανούργα πλάσματα.
Οι ιστορίες της θεματικής «Ηλικιωμένοι σοφοί και μαγικοί βοηθοί» απευθύνονται:
Σε μικρούς, μεγάλους, ηλικιωμένους, ακροατές όλων των ηλικιών που αγαπούν την περιπλάνηση στον περιπετειώδη και μαγικό κόσμο των μύθων και των παραμυθιών.
Οι στόχοι της θεματικής «Ηλικιωμένοι σοφοί και μαγικοί βοηθοί» είναι:
Η ανάδειξη και διάδοση ιστοριών από πολλές διαφορετικές χώρες του κόσμου με θέμα τη σοφία και την πολύτιμη φυσική ή υπερφυσική βοήθεια που χαρίζουν οι ηλικιωμένοι. Η ευαισθητοποίηση μικρών και μεγάλων απέναντι στην τρίτη ηλικία και τους ηλικιωμένους. Η συσπείρωση της οικογένειας και το μοίρασμα ιστοριών που εμπλέκουν ήρωες από διαφορετικές γενιές. Η ψυχική ενθάρρυνση των ακροατών μέσα από τις περιπέτειες και τις δοκιμασίες των ηρώων που τελικά τα καταφέρνουν και νικούν. Η τόνωση του ηθικού και της αυτοπεποίθησης των ηλικιωμένων, καθώς αποτελούν σημαντικά πρόσωπα στις ιστορίες και με τη βοήθειά τους ο ήρωας πορεύεται και φτάνει στον στόχο του.
Οι Συντελεστές
Έρευνα, ελεύθερη απόδοση, επιμέλεια κειμένων: Μαρία Βλαχάκη
Αφήγηση, καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιώργος Ευγενικός
Μουσική, σύνθεση, τραγούδι: Άννα Κατσούλη
Μουσική, σύνθεση, τραγούδι: Αλέξανδρος Μακρής
Μουσική, σύνθεση, ενορχήστρωση, ηχοληψία: Βασίλης Κατσούλης
Στίχοι τραγουδιών: Άσπα Παπαδοπούλου
Θεματική: «Ηλικιωμένοι σοφοί και μαγικοί βοηθοί»
Εικαστικό θεματικής: Βασίλης Σολιδάκης
Παραγωγή: Παραμυθόφωνο
Παππούδες, γιαγιάδες, εγγόνια, καλή ακρόαση!
|
«Τα Χριστούγεννα των βιβλίων» και «Το ταξίδι της χιονονιφάδας»
Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), σε συνεργασία με το Παραμυθόφωνο, παρουσιάζουν τις ιστορίες «Τα Χριστούγεννα των βιβλίων» και «Το ταξίδι της χιονονιφάδας», δύο χριστουγεννιάτικα podcasts για τη μαγεία των Χριστουγέννων.
«Ο γέροντας και ο Λιόντος»
Κάποτε στη Θεσσαλία ζούσε ο Λιόντος το θεριό. Ένα θεόρατο πλάσμα με κάτι ποδάρες που, σαν τις πατούσε χάμω, τρανταζόταν η γη. Ζούσε όμως και ένας γέροντας. Oταν χτυπούσε το ποδάρι του, η γη έβγαζε φωτιές. Kαι σαν έπιανε τις πέτρες στα χέρια του, τις έλιωνε.
ΑΪΝΣΤΑΙΝ: Επιστήμονες που «ΕΥΡΗΚΑΝ» για την ανθρωπότητα
«Ο γέροντας αφηγητής και ο Σαμουράι»
«Το αχυρένιο βόδι»
Παραμύθι από την προφορική παράδοση της Ρωσίας (Σιβηρία).
Κάποτε ζούσε σ' ένα χωριό ένας γέροντας χωρικός με μια γερόντισσα. Μια μέρα λέει η γερόντισσα: «Γέροντα, σήμερα που θα πας στα χωράφια, φέρε μου μπόλικα άχυρα και καν' τα να μοιάζουν με σώμα βοδιού. Έπειτα πασάλειψε τα έξω έξω άχυρα με πίσσα. Θέλω ένα αχυρένιο βόδι με πίσσα, και τα υπόλοιπα άφησέ τα επάνω μου». «Τι να το κάνεις βρε γυναίκα το αχυρένιο βόδι με πίσσα; Τι έβαλες πάλι με τον νου σου;» ρώτησε ο γέροντας.
Το δισάκι με τις ιστορίες
Κάποτε ζούσε ένα αγόρι που λάτρευε να του αφηγούνται ιστορίες. Όλη την ημέρα μπορούσε να κάθεται και να ακούει θρύλους, μύθους και παραμύθια από κάθε γωνιά του κόσμου. Σ’ ένα δισάκι που κουβαλούσε πάντα μαζί του, έβαζε μέσα τις ιστορίες. Κάποτε το δισάκι γέμισε και με τα χίλια ζόρια έκλεινε. Το αγόρι προσπαθούσε να χωρέσει τις ιστορίες, αλλά ήταν τόσες πολλές που είχαν στριμωχτεί. Τότε κάτι απρόσμενο συνέβη.